മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില്
നിറമുള്ള ഓര്മ്മകള് സമ്മാനിച്ച്
വസന്തവും ശിശിരവും കടന്നുപോകുമ്പോള്
മായാത്ത ഓര്മ്മകളും മങ്ങാത്ത സ്നേഹവും ബാക്കിയാകുന്നു...
മോഹഭംഗങ്ങളുടെ ശവക്കോട്ടകള്ക്കിടയില്,
നീലനിറത്തില് വിരിഞ്ഞ
ഉഷമലരികള്ക്കെന്നും
പുഞ്ചിരിയുടെ പൂക്കാലമാണെന്നോ...?
അവയുടെ നിറംമങ്ങാത്ത ഓര്മ്മകളില്
നിനക്കെന്നും ഒരായിരം പൂക്കാലങ്ങള് നേര്ന്നിടട്ടെ ഞാന്...
അങ്ങകലെ വിഷുപക്ഷിയുടെ ഗാനം കേള്ക്കാതായിരിക്കുന്നു...
ഇനി നീ എന്റെ പൂക്കളം കാണുവാന്വേണ്ടി,
കൈകൊട്ടിക്കളിയ്ക്ക് കാതോര്ക്കുക!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ